استئومیلیت یا عفونت استخوان
استئومیلیت یک عفونت در استخوان است. عفونت ها می توانند با عبور از جریان خون یا انتشار از بافت مجاور به استخوان برسند. در صورتی که آسیب استخوان را در معرض میکروب قرار دهید، عفونت می تواند از خود استخوان نیز شروع شود.
سیگاری ها و افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت یا نارسایی کلیه، بیشتر در معرض خطر ابتلا به استئومیلیت هستند. افرادی که دیابت دارند در صورت داشتن زخم پا ممکن است به استئومیلیت در پاهای خود مبتلا شوند.
اگرچه زمانی استئومیلیت غیرقابل درمان در نظر گرفته می شد، اما اکنون می توان با موفقیت آن را درمان کرد. اکثر افراد برای برداشتن قسمت هایی از استخوان که مرده اند به جراحی نیاز دارند. پس از جراحی، معمولاً به آنتی بیوتیک های قوی داخل وریدی نیاز است.
علائم استئومیلیت
علائم و نشانه های استئومیلیت عبارتند از:
- تب
- تورم، گرما و قرمزی در ناحیه عفونت
- درد در ناحیه عفونت
- خستگی
گاهی اوقات استئومیلیت هیچ علامت و نشانه ای ایجاد نمی کند یا تشخیص علائم و نشانه ها از سایر مشکلات دشوار است. این ممکن است به ویژه برای نوزادان، افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی آنها به خطر افتاده است صادق باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت تشدید درد استخوان همراه با تب به پزشک مراجعه کنید. اگر به دلیل یک وضعیت پزشکی یا جراحی یا جراحت اخیر در معرض خطر عفونت هستید، در صورت مشاهده علائم و نشانه های عفونت، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
علل عفونت استخوان
بیشتر موارد عفونت استخوان توسط باکتری استافیلوکوک ایجاد می شود، انواع میکروب هایی که معمولاً روی پوست یا بینی حتی افراد سالم یافت می شوند.
میکروب ها می توانند به روش های مختلفی وارد استخوان شوند، از جمله:
- جریان خون. میکروب‌های سایر قسمت‌های بدن شما – به عنوان مثال، در ریه‌ها ناشی از ذات‌الریه یا در مثانه ناشی از عفونت دستگاه ادراری می‌توانند از طریق جریان خون شما به یک نقطه ضعیف در استخوان منتقل شوند.
- صدمات. زخم های شدید می توانند میکروب ها را در اعماق بدن شما حمل کنند. اگر چنین آسیبی عفونی شود، میکروب ها می توانند به استخوان مجاور گسترش یابند. در صورتی که استخوانی به شدت شکسته شده باشد که بخشی از آن از طریق پوست شما بیرون زده باشد، میکروب ها نیز می توانند وارد بدن شوند.
- عمل جراحی. آلودگی مستقیم با میکروب‌ها می‌تواند در حین جراحی برای جایگزینی مفاصل یا ترمیم شکستگی‌ها، یا در طول دوره درمان عمل جراحی افزایش قد رخ دهد.
عوامل خطر
استخوان های شما به طور معمول در برابر عفونت مقاوم هستند، اما این محافظت با افزایش سن کاهش می یابد. عوامل دیگری که می توانند استخوان های شما را در برابر استئومیلیت آسیب پذیرتر کنند ممکن است عبارتند از:
جراحات اخیر یا جراحی ارتوپدی
شکستگی شدید استخوان یا زخم عمیق به باکتری ها مسیری برای ورود به استخوان یا بافت مجاور شما می دهد. یک زخم عمیق، مانند گاز گرفتن حیوان یا سوراخ شدن پا در کفش نیز می تواند مسیری برای عفونت ایجاد کند.
جراحی برای ترمیم استخوان های شکسته یا جایگزینی مفاصل فرسوده و یا عمل جراحی افزایش قد نیز می تواند به طور تصادفی مسیری را برای ورود میکروب ها به استخوان باز کند. دستگاه ارتوپدی کاشته شده یک عامل خطر برای عفونت است. عفونت استخوان یکی از نمونه های عوارض عمل جراحی افزایش قد است.
اختلالات گردش خون
هنگامی که رگ های خونی آسیب دیده یا مسدود می شوند، بدن شما در توزیع سلول های مبارزه کننده با عفونت مورد نیاز برای جلوگیری از بزرگتر شدن یک عفونت کوچک دچار مشکل می شود. چیزی که به عنوان یک برش کوچک شروع می شود می تواند به یک زخم عمیق تبدیل شود که ممکن است بافت عمیق و استخوان را در معرض عفونت قرار دهد.
بیماری هایی که گردش خون را مختل می کنند عبارتند از:
- دیابت کنترل نشده
- بیماری شریان محیطی که اغلب به سیگار کشیدن مربوط می شود
- بیماری سلول داسی‌شکل
مشکلاتی که نیاز به خطوط داخل وریدی یا کاتتر دارند
تعدادی از شرایط وجود دارد که نیاز به استفاده از لوله پزشکی برای اتصال با اندام های داخلی شما دارد. با این حال، این لوله همچنین می تواند به عنوان راهی برای ورود میکروب ها به بدن شما عمل کند و به طور کلی خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد که می تواند منجر به استئومیلیت شود.
نمونه هایی از زمانی که ممکن است از این نوع لوله استفاده شود عبارتند از:
- لوله دستگاه دیالیز
- کاتترهای ادراری
- لوله های داخل وریدی طولانی مدت که گاهی اوقات خطوط مرکزی نامیده می شود
شرایطی که سیستم ایمنی را مختل می کند
اگر سیستم ایمنی بدن شما تحت تأثیر یک بیماری یا دارو قرار گرفته باشد، خطر ابتلا به استئومیلیت بیشتر است. عواملی که ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب کنند عبارتند از:
- درمان سرطان
- دیابت کنترل نشده
- نیاز به مصرف کورتیکواستروئیدها یا داروهایی به نام مهارکننده های فاکتور نکروز تومور
مواد مخدر غیر قانونی
افرادی که داروهای غیرقانونی تزریق می کنند بیشتر در معرض ابتلا به استئومیلیت هستند زیرا ممکن است از سوزن های غیر استریل استفاده کنند و کمتر احتمال دارد پوست خود را قبل از تزریق استریل کنند.
عوارض
عوارض استئومیلیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مرگ استخوان (استئونکروز). عفونت در استخوان شما می تواند گردش خون در استخوان را مختل کند و منجر به مرگ استخوان شود. مناطقی که استخوان مرده است باید با جراحی برداشته شوند تا آنتی بیوتیک ها موثر واقع شوند.
- آرتریت سپتیک. گاهی اوقات، عفونت در استخوان ها می تواند به مفصل مجاور سرایت کند.
- اختلال در رشد. اگر استئومیلیت در نواحی نرمتر به نام صفحات رشد در دو انتهای استخوانهای بلند بازوها و پاها رخ دهد، رشد طبیعی استخوانها یا مفاصل در کودکان ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.
- سرطان پوست. اگر استئومیلیت شما منجر به یک زخم باز شده باشد که چرک را تخلیه می کند، پوست اطراف در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی قرار دارد.
پیشگیری از استئومیلیت
اگر به شما گفته شده است که خطر ابتلا به عفونت افزایش یافته است، با پزشک خود در مورد راه های جلوگیری از بروز عفونت صحبت کنید. کاهش خطر عفونت به خطر ابتلا به استئومیلیت نیز کمک می کند.
به طور کلی، اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از بریدگی، خراش یا نیش حیوانات انجام دهید، زیرا میکروب ها به راحتی به بدن شما دسترسی پیدا می کنند. اگر شما یا فرزندتان آسیب جزئی دارید، فوراً محل را تمیز کنید و یک باند تمیز دور آن بپیچید. زخم ها را مرتباً از نظر علائم عفونت چک کنید.
