پوکی استخوان به معنای “استخوان متخلخل” است. با مشاهده زیر میکروسکوپ، استخوان سالم شبیه لانه زنبوری است. هنگامی که پوکی استخوان رخ می دهد، سوراخ ها و فضاهای لانه زنبوری بسیار بزرگتر از استخوان سالم است. استخوان های پوک تراکم یا جرم خود را از دست داده اند و دارای ساختار بافتی غیر طبیعی هستند. با کاهش تراکم استخوان ها، استخوان ها ضعیف شده و احتمال شکستگی آن ها بیشتر می شود. اگر 50 سال یا بیشتر دارید و استخوان شما شکسته است، از پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد آزمایش تراکم استخوان سوال کنید.

پوکی استخوان شایع است

حدود 54 میلیون آمریکایی دارای توده استخوانی کم هستند که آنها را در معرض افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان قرار می دهد. مطالعات نشان می دهد که تقریباً از هر دو زن یک نفر و از هر چهار مرد 50 ساله و بالاتر، استخوان یک نفر به دلیل پوکی استخوان می شکند.

پوکی استخوان جدی است

شکستن استخوان یکی از عوارض جدی پوکی استخوان به ویژه در بیماران مسن است. شکستگی استخوان ناشی از پوکی استخوان بیشتر در لگن، ستون فقرات یا مچ دست رخ می دهد، اما سایر استخوان ها نیز می توانند بشکنند. پوکی استخوان علاوه بر ایجاد درد دائمی باعث کاهش قد در برخی بیماران می شود. هنگامی که پوکی استخوان بر مهره ها یا استخوان های ستون فقرات تأثیر می گذارد، اغلب منجر به حالت خمیده می شود.

پوکی استخوان ممکن است تحرک را محدود کند، که اغلب منجر به احساس انزوا یا افسردگی می شود. علاوه بر این، بیست درصد از سالمندانی که لگن آنها می‌شکند، در عرض یک سال به دلیل عوارض مربوط به خود استخوان شکسته یا جراحی برای ترمیم آن می‌میرند. بسیاری از بیماران به مراقبت طولانی مدت در منزل نیاز دارند.

پوکی استخوان پرهزینه است

پوکی استخوان مسئول دو میلیون شکستگی استخوان و 19 میلیارد دلار هزینه های مربوط به آن در هر سال است. تا سال 2025، کارشناسان پیش بینی می کنند که پوکی استخوان مسئول تقریباً سه میلیون شکستگی و 25.3 میلیارد دلار هزینه سالانه خواهد بود.

پوکی استخوان می تواند در شما پنهان باشد

پوکی استخوان اغلب یک بیماری خاموش نامیده می شود زیرا فرد نمی تواند ضعیف شدن استخوان ها را احساس کند. شکستن استخوان اغلب اولین علامت پوکی استخوان است یا ممکن است بیمار متوجه شود که کوتاه‌تر شده یا قسمت بالایی کمرش به سمت جلو خمیده است. اگر کاهش قد را تجربه می کنید یا ستون فقرات شما خمیده است، حتماً فوراً با پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

بیماری ها، شرایط و روش های پزشکی که ممکن است باعث از دست دادن استخوان شود

مشکلات سلامتی و چند روش درمانی وجود دارد که احتمال پوکی استخوان را افزایش می دهد. اگر هر یک از بیماری ها یا شرایط زیر را دارید، با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد آنچه که می توانید برای حفظ سلامت استخوان های خود انجام دهید صحبت کنید.

اختلالات خود ایمنی

• آرتریت روماتوئید (RA)
• لوپوس
• اسکلروز چندگانه
• اسپوندیلیت آنکیلوزان

اختلالات گوارشی

• بیماری سلیاک
• بیماری التهابی روده (IBD)
• جراحی کاهش وزن

رویه های پزشکی

• گاسترکتومی
• روش های بای پس دستگاه گوارش

سرطان

• سرطان پستان
• سرطان پروستات

اختلالات خونی

• لوسمی و لنفوم
• مولتیپل میلوما
• بیماری سلول داسی‌شکل

اختلالات عصبی / سیستم عصبی

• سکته
• بیماری پارکینسون
• مولتیپل اسکلروزیس (MS)
• آسیب های نخاعی

اختلالات خون و مغز استخوان

• تالاسمی

بیماری روانی

• افسردگی
• اختلالات اشتها

اختلالات غدد درون ریز/هورمونی

• دیابت
• پرکاری پاراتیروئید
• پرکاری تیروئید
• سندرم کوشینگ
• تیروتوکسیکوز
• پریودهای نامنظم
• یائسگی زودرس
• سطوح پایین تستوسترون و استروژن در مردان

سایر بیماری ها و شرایط

• ایدز/اچ آی وی
• بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، از جمله آمفیزم
• سه گانه ورزشکار زن (شامل از دست دادن دوره های قاعدگی، اختلال خوردن و ورزش زیاد)
• بیماری مزمن کلیوی
• بیماری کبد، از جمله سیروز صفراوی
• پیوند عضو
• فلج اطفال و سندرم پس از فلج اطفال
• رژیم غذایی نامناسب، از جمله سوء تغذیه
• اسکولیوز
• کاهش وزن

استئوپروز مرتبط با بارداری و شیردهی (PLO)

کاهش موقت تراکم استخوان بخشی طبیعی از بارداری و شیردهی است – اما شکستگی در این دوران بسیار نادر است.

شکستگی های ستون فقرات همراه با کمردرد شدید بیشتر توصیف می شوند، اما PLO همچنین می تواند با شکستگی لگن یا انواع دیگر شکستگی همراه باشد.

در رایج ترین سناریو، PLO پس از اینکه یک زن باردار یا شیرده دچار کمردرد شدید می شود، کشف می شود و تصویربرداری ممکن است شکستگی های متعدد مهره را نشان بدهد.

برخی از زنان مبتلا به PLO قبل از بارداری پوکی استخوان دارند، اما اکثر زنان مبتلا به PLO قبلاً پوکی استخوان نداشته بودند و هرگز قبل از شروع علائم بارداری ارزیابی استخوانی انجام ندادند.

توجه: این لیست ممکن است شامل همه بیماری ها و شرایطی نباشد که ممکن است باعث تحلیل استخوان شود. با پزشک خود صحبت کنید و بپرسید که آیا هر یک از شرایطی که دارید آیا ممکن است باعث تحلیل استخوان شود.

داروهایی که ممکن است باعث از دست دادن استخوان شوند

برخی از داروها می توانند برای استخوان های شما مضر باشند، حتی اگر برای بیماری دیگری نیاز به مصرف آنها داشته باشد. از دست دادن استخوان معمولاً در صورت مصرف دارو در دوزهای بالا یا برای مدت طولانی بیشتر است.

مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطرات و فواید داروهایی که مصرف می کنید و چگونگی تأثیر آنها بر استخوان ها صحبت کنید، اما هیچ درمانی را متوقف نکنید یا دوز داروهای خود را تغییر ندهید، مگر اینکه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بگوید که انجام این کار بی خطر است. اگر نیاز به مصرف دارویی دارید که باعث تحلیل استخوان می شود، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای تعیین کمترین دوز ممکن برای کنترل علائم خود همکاری کنید.

داروهای زیر ممکن است باعث تحلیل استخوان شوند:

• آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم
• داروهای ضد تشنج (فقط برخی) مانند دیلانتین یا فنوباربیتال
• مهارکننده های آروماتاز ​​مانند Arimidex®، Aromasin® و Femara®
• داروهای شیمی درمانی سرطان
• سیکلوسپورین A و FK506 (تاکرولیموس)
• هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) مانند Lupron® و Zoladex®
• هپارین
• لیتیوم
• مدروکسی پروژسترون استات برای پیشگیری از بارداری (Depo-Provera®)
• متوترکسات
• مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) مانند Nexium®، Prevacid® و Prilosec®
• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند Lexapro®، Prozac® و Zoloft®
• استروئیدها (گلوکوکورتیکوئیدها) مانند کورتیزون و پردنیزون
• تاموکسیفن (مصرف قبل از یائسگی)
• تیازولیدین دیون ها مانند Actos® و Avandia®
• هورمون تیروئید بیش از حد

توجه: این لیست ممکن است شامل همه داروهایی که ممکن است باعث تحلیل استخوان شوند نباشد.

پوکی استخوان و داروهای استروئیدی

در حالی که داروهای استروئیدی می توانند درمان های نجات دهنده ای برای برخی شرایط مفید باشند، آنها همچنین می توانند باعث تحلیل استخوان و پوکی استخوان شوند. این داروها اغلب به عنوان استروئیدها، گلوکوکورتیکوئیدها یا کورتیکواستروئیدها شناخته می شوند. آنها را نباید با استروئیدهای آنابولیک، که هورمون های مردانه هستند که برخی از ورزشکاران برای عضله سازی استفاده می کنند، اشتباه گرفت.

استروئیدها بسیار شبیه هورمون های خاصی هستند که توسط بدن شما ساخته می شوند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آنها را برای بسیاری از بیماری ها، از جمله آرتریت روماتوئید (اما نه استئوآرتریت)، آسم، بیماری کرون، لوپوس و آلرژی تجویز می کنند. آنها اغلب برای تسکین التهاب تجویز می شوند. آنها همچنین همراه با سایر داروها برای درمان سرطان و بیماری های خود ایمنی و برای حمایت از پیوند اعضا استفاده می شوند. داروهای استروئیدی رایج عبارتند از کورتیزون، دگزامتازون (Decadron®)، متیل پردنیزولون (Medrol®) و پردنیزون. اشکال داخل وریدی شامل متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات (Solu-Medrol®) است.

مصرف داروهای استروئیدی به صورت قرص در دوز 5 میلی گرم یا بیشتر به مدت سه ماه یا بیشتر می تواند احتمال تحلیل استخوان و ایجاد پوکی استخوان را افزایش دهد. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد مصرف کمترین دوز برای کوتاه ترین مدت زمان برای بیماری خود صحبت کنید. اگر نیاز به مصرف داروهای استروئیدی بیشتر از این دارید، باید اقداماتی را برای جلوگیری از تحلیل استخوان انجام دهید.

هنگام مصرف استروئیدها، دریافت کلسیم و ویتامین D کافی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین ورزش کردن و سیگار نکشیدن نیز مهم است. همچنین ممکن است از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بخواهید که آیا به آزمایش تراکم استخوان نیاز دارید یا خیر.