سیستم حرکتی بدن انسان

سیستم حرکتی بدن انسان یا سیستم لوکوموتور، مجموعه‌ای از بافت‌هاست که امکان حرکت و جابجایی را به بدن می‌دهند. این سیستم شامل استخوان‌ها (اسکلت)، عضلات، تاندون‌ها، لیگامان‌ها، مفاصل، و سایر بافت‌های همبندی است که به صورت ارگانیک کنار هم قرار می‌گیرند و تحت کنترل مغز حرکت می‌کنند.

سیستم حرکتی بدن انسان

اسکلت، ساختار اصلی سیستم حرکتی بدن انسان است. این استخوان‌ها به ترتیب قرار می‌گیرند تا اسکلت بنا شود. اسکلت پایه‌ای برای سیستم حرکتی فراهم می‌کند و بقیه اعضا بر روی آن متصل یا درون آن قرار می‌گیرند.

این ارگان‌ها یا قسمتی از سیستم حرکتی هستند که بر روی استخوان‌ها و اطراف آنها قرار می‌گیرند یا اعضاء بدنی که درون محیط‌های اسکلتی قرار می‌گیرند. برای مثال، مغز در داخل استخوان‌های جمجمه حفاظت می‌شود، قلب و ریه‌ها توسط استخوان‌های قفسه سینه محافظت می‌شوند و ارگان‌های مختلف داخل لگن خاصره محافظت می‌شوند.

اسکلت نه تنها چهارچوب و نقطه‌اتکای برای سایر اعضا است، بلکه توانایی تغییر شکل دارد که از طریق مفاصل ایجاد می‌شود. مفصل مکانی است که دو استخوان کنار هم قرار می‌گیرند و می‌توانند در کنار هم حرکت کنند.

از این رو، حرکت استخوان‌ها در کنار هم این امکان را به اسکلت می‌دهد که همیشه شکل کلی خود را تغییر دهد. این تغییر شکل این امکان را فراهم می کند تا ما اجسام را حرکت دهیم یا شکل آنها را تغییر دهیم یا حتی خودمان را بر روی زمین جابجا کنیم.

عضلات:

برای حرکت دادن به استخوان‌ها، عضلات به آنها متصل می‌شوند. هر عضله حداقل در دو نقطه جداگانه به دو استخوان مختلف متصل می‌شود. بنابراین، عضله به دو استخوانی متصل می‌شود که کنار هم مفصلی ایجاد می‌کنند و از روی این مفصل عبور می‌کند.

انقباض عضله باعث کوتاه شدن طول آن می‌شود و این تغییر شکل و کوتاه شدن با انتقال نیرو به محل اتصال به استخوان‌ها، استخوان‌ها را حرکت می‌دهد.

به این ترتیب، استخوان‌ها می‌توانند وضعیت خود را نسبت به یکدیگر تغییر دهند یا به عبارت دیگر حرکت کنند. این حرکت انسان را قادر می‌سازد تا بر محیط زندگی خود تأثیر بگذارد و آن را تغییر دهد. حرکت اندام‌های تحتانی از طریق اعمال نیرو بر روی زمین می‌تواند باعث تغییر مکان کل اسکلت بر روی زمین شود. به این ترتیب، انسان می‌تواند حرکت کند و موقعیت خود را در محیط زندگی تغییر دهد.

تاندون یا زردپی:

قسمت دیگر از سیستم حرکتی بدن انسان تاندون یا زردپی است. در بسیاری از موارد، عضلات به‌طور مستقیم به استخوان متصل نمی‌شوند، بلکه این اتصال از طریق بافتی دیگر به نام تاندون انجام می‌شود. به عبارت دیگر، تاندون به عنوان یک واسطه بین عضله و استخوان عمل می‌کند.

تاندون یک بافت محکم است که یک سر آن به عضله متصل می‌شود و سر دیگر به استخوان متصل می‌شود. تاندون نیرویی که از انقباض عضله به دست می‌آید را به استخوان منتقل می‌کند.

رباط یا لیگامان:

اگرچه استخوان‌ها در محل مفصل کنار هم قرار می‌گیرند و حرکت می‌کنند، اما برای پایداری و حرکت نیاز به اتصالی محکم و قابل حرکت دارند. این پایداری عمدتاً به واسطه رباط‌ها یا لیگامان‌ها ایجاد می‌شود.

رباط یا لیگامان، پرده‌بافت محکمی است که دو سر آن به دو استخوان که در محل مفصل کنار هم قرار دارند متصل می‌شود. این اتصال این امکان را می دهد که استخوان‌ها در محل مفصل کنار هم باقی بمانند و از هم دور نشوند. همچنین، بر اثر انعطاف‌پذیری لیگامان، این امکان به استخوان‌ها داده می‌شود تا در محل مفصل کنار هم حرکت کنند.

غضروف:

غضروف‌ها قسمت دیگری از سیستم حرکتی هستند و در انتهای استخوان‌ها که در محل مفصل کنار هم قرار دارند، وجود دارند. غضروف به صورت لایه‌ای انتهای استخوان را می‌پوشاند و سطح آن را صاف و لغزنده می‌کند. غضروف به استخوان‌ها این امکان را می‌دهد تا با کمترین اصطکاک در محل مفصل کنار هم حرکت کنند.

اعصاب:

حرکت مجموعه استخوان‌ها، مفاصل، عضلات، تاندون‌ها و لیگامان‌ها و هماهنگی بین این عناصر به دستور مغز انجام می‌شود. این دستورات از طریق شبکه عصبی از مغز به کل سیستم حرکتی منتقل می‌شود. اعصاب دستورات حرکتی را از مغز به عضلات منتقل کرده و اطلاعات حسی از اندام‌ها به مغز را باز می‌گردانند.

به عبارت دیگر، شبکه عصبی اطلاعات وضعیت هر مفصل، استخوان و عضله را به مغز انتقال می‌دهند و به مغز اطلاع می‌دهند که دستوری که به سیستم حرکتی داده شده چه تغییراتی در سیستم حرکتی ایجاد کرده است.

این بازخورد به مغز کمک می‌کند تا حرکت‌های سیستم حرکتی را دقیق‌تر و بهتر کنترل کند.

سیستم حرکتی بدن انسان از یک سو، یک سیستم زنده و زیستی است و از سوی دیگر، یک سیستم مکانیکی است و به‌همین دلیل از قوانین ثابت علم مکانیک پیروی می‌کند.

روابطی که نحوه حرکت اجزاء این سیستم پیچیده را تعیین می‌کنند، به عنوان “بیومکانیک” شناخته می‌شوند. بیومکانیک یا مکانیک زیستی یک علم است که توضیح می‌دهد کدام نیروها به سیستم حرکتی بدن انسان وارد می‌شوند و چگونه این نیروها باعث حرکت استخوان‌ها می‌شوند. دانش بیومکانیک به ما کمک می‌کند تا ساختار این سیستم را بهتر درک کنیم و علائم بیماری و اختلالات در آن را شناسایی کنیم.

هر جزء از سیستم حرکتی بدن انسان ممکن است دچار اختلال شود، که ممکن است منجر به بیماری و ظهور علائمی مانند درد، محدودیت در حرکت، تورم یا لنگش گردد. با درک بهتر عملکرد اجزاء این سیستم و نحوه همکاری آنها به عنوان یک کل، می‌توان بیماری‌های مرتبط با آن را بهتر شناخت.

سپاسگزاریم که مقاله سیستم حرکتی بدن انسان را مطالعه نمودید. سوالات خود در ارتباط با سیستم حرکتی بدن انسان را می توانید در بخش نظرات از ما بپرسید.