در این مقاله به این موضوع خواهیم پرداخت که آیا پلاتین می تواند باعث عفونت در پا شود؟ قبل از هر چیز، باید بدانید که آنچه به عنوان “پلاتین” در ساق پای بیماران گفته می‌شود، در واقعیت تیتانیوم یا استیل ضد زنگ است و این نام به اشتباه برای آن استفاده می‌شود.
میله‌های داخل استخوانی جهت ثابت‌سازی شکستگی‌های استخوانی استفاده می‌شوند. این میله‌ها به درون کانال مغز استخوان در مرکز استخوان‌های بلند اندام‌های انتهایی وارد می‌شوند. این نوع استخوان‌ها ممکن است مانند استخوان ران یا ساق پا باشند. یکی از مزایای مهم میله‌های داخل استخوانی نسبت به روش‌های دیگر ثابت‌سازی این است که این میله‌ها به جای حمایت کامل از استخوان، بخشی از فشار را تحمل می‌کنند.
به همین دلیل، بیماران معمولاً قادرند به سرعت از اندام‌های تحتانی خود استفاده کنند. با این حال، میله‌های فلزی در همه حالت‌ها برای شکستگی‌ها به کار نمی‌روند و بیماران اغلب از درد و علائم مرتبط با محل ورود آن‌ها به استخوان شکایت می‌کنند. این میله‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به صورت دائم در استخوان باقی‌مانده ولی در صورت ابتلا به علائم دردناک، ممکن است نیاز به جراحی مجدد برای خارج کردن میله‌ها باشد.
آیا پلاتین می تواند باعث عفونت در پا شود؟
برای پاسخ به این سوال که آیا پلاتین می تواند باعث عفونت در پا شود، باید اینطور گفت که جراحان معمولاً جهت برداشتن ایمپلنت‌های فلزی غیرضروری ترجیح می‌دهند و در مورد بیمارانی که پیچ، پین یا پلاک‌های فلزی در بدن خود دارند، معاینه و نظارت دقیقی انجام می‌دهند. انجام جراحی مجدد برای خارج کردن این ایمپلنت‌ها معمولاً در موارد استثنائی و ضروری انجام می‌شود. همچنین، استخوان ممکن است به گونه‌ای رشد کند که برداشت پلاک‌های ثابت‌کننده شکستگی بسیار دشوار باشد.
انواع ایمپلنت های فلزی
تیتانیوم به عنوان جایگزین فولاد ضد زنگ در ابزارهای ثابت‌کننده استخوانی به خوبی پذیرفته شده است. این فلز سازگاری بیشتری با بدن انسان دارد و احتمال واکنش بدن به آن کمتر است. در صورت بروز پاسخ التهابی نیز، این پاسخ معمولاً خفیف، محدود و غیرپایدار است. همچنین، با ترکیب تیتانیوم با فلزات دیگر از جمله کوبالت، کروم و مولیبدن می‌توان موادی سبک اما مقاوم‌تر را ایجاد کرد. در حال حاضر، تحقیقات و تلاش‌های فراوانی برای ابداع وسایل قابل جذب برای فیکساسیون استخوان‌ها در جریان است.
عوارض ماندن پلاتین در ساق پا
شاید این سوال برای شما پیش آمده باشد که عوارض ماندن پلاتین در ساق پا چیست؟ یکی از مسائل ممکن در خصوص استفاده از تیتانیوم در ایمپلنت‌های استخوانی، خطر باقی‌ماندن ریزه‌های تیتانیوم است. قطعات کوچکی از این فلز ممکن است جدا شده و به جریان خون وارد شده و در نزدیکی بافت‌های نرم و یا مفاصل جا بیفتند. اگرچه هر دو تیتانیوم و فولاد ضد زنگ در نزدیکی این نواحی از بدن یافت می‌شوند، اما ریزه‌های تیتانیوم به مقادیر بیشتر و در افراد بیشتری دیده شده‌اند. وقتی که ایمپلنت بر روی سطح دیگری ساییده می‌شود، احتمال ایجاد ریزه‌های فلزی بیشتر است. این پدیده به نام خوردگی نیز شناخته می‌شود.
علائم عفونت پلاتین در پا چیست؟
سوال دیگر این است که علائم عفونت پلاتین در پا چیست؟ مطالعات حیوانی مشخص کرده اند که این ایمپلنت‌ها ممکن است بر سیستم ایمنی اثرگذار باشند. در اکثر موارد، عفونت‌های پلاتین ساق پا صرفاً به دلیل وجود این وسیله ایجاد نمی‌شوند، و عواملی مانند بیماری‌های زمینه‌ای از قبیل دیابت، نارسایی کلیه، مصرف داروهای سرکوب‌کننده ایمنی، یا تکنیک‌های جراحی، و به ندرت بودن آلودگی محیط اتاق عمل در بروز عفونت تأثیرگذارتر هستند.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که ایمپلنت‌های فلزی ممکن است فعالیت برخی از گلبول‌های سفید خون (لنفوسیت‌ها) را افزایش دهند. این وضعیت ممکن است منجر به ضعف یا ممانعت از ایمپلنت‌ها در درمان شکستگی شود، اگرچه این اظهارات هنوز اثبات علمی نداشته‌اند.
عوارض ماندن پلاتین در ران
پلاک‌ها از ایمپلنت‌هایی ساخته شده‌اند که برای استحکام‌بخشی به شکستگی‌ها استفاده می‌شوند. از این وسایل برای تثبیت شکستگی‌های بازو، ساعد، لگن، ران و ساق استفاده می‌شود.
پس از تجمع کمرگرمی شکستگی، نیروهای وارد شده به استخوان همچنان توسط پلاک روی استخوان جذب می‌شوند تا به مدت طولانی استخوان در معرض فشار و نیروهای خارجی قرار نگیرد.
عواملی مانند مدت طولانی بستری بودن افراد و یا کاهش تاثیر گرانش در فضانوردان ممکن است علت پوکی استخوان شوند. بنابراین، باقی‌ماندن پلاک در اعضا به مدت زمان طولانی ممکن است باعث پوکی استخوان شود.
عوارض پلاک‌ها در ران و ساق بیشتر دیده می‌شود، در حالی که در لگن، بازو و ساعد کمتر دیده می‌شود. بنابراین، پس از جوش‌خوردن و تثبیت شکستگی پلاک‌های ران و ساق باید معمولاً بعد از مدت زمانی بین یک و نیم تا دو سال از استفاده خارج شوند.
مطالعه پیشنهادی: درمان شکستگی مهره کمر: 6 نکته ای که باید بدانید
رابطه فلزات به کار رفته در ایمپلنت و عفونت پلاتین با سرطان
آیا ریزه‌های فلزی و عفونت پلاتین ساق پا می‌توانند موجب ایجاد سرطان شوند؟ تحقیقات بر روی موش‌ها نشان داده‌اند که ریزه‌های فلزی می‌توانند با آسیب‌رساندن به کروموزوم‌ها باعث بروز احتمالی سرطان شوند، اما این موضوع در انسان به تایید نرسیده است و سال‌هاست که این ایمپلنت‌ها به طور ایمن در انسان مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال، تاکنون به این سوال پاسخی داده نشده است.
علاوه بر این، مطالعات نشان می دهند که قرار دادن میله‌های فلزی یا تیتانیومی در میانه استخوان ممکن است سبب افزایش چشمگیر ریزه‌های فلزی در جریان خون شود. آنچه که مشخص است این است که که فلز کروم نسبت به دیگر فلزات، مقدار بیشتری از ریزه‌های فلزی را از خود آزاد می‌کند.
در نهایت، میله‌هایی که داخل استخوان قرار می گیرند و از جنس تیتانیوم هستند می توانند مقدار تیتانیوم موجود در در آزمایش خون را بالا ببرند. با توجه به آنچه که گفته شد، این مقدار به اندازه فلز کروم بالا نیست.
به پایان مقاله آیا پلاتین می تواند باعث عفونت در پا شود؟ رسیدیم. اگر هر سوالی در زمینه عفونت پلاتین و یا عوارض ماندن پلاتین در پا دارید از ما بپرسید.
بنابراین، بخشی از میله‌های داخل استخوانی، می تواند استخوان را در معرض فلز تیتانیوم قرار بدهد و در نتیجه مقدار این فلز در خون بالا می‌رود. خارج کردن ایمپلنت‌های تیتانیومی به تدریج مقدار این فلز را در خون و بافت‌های نرم کاهش می‌دهد. با این حال، بازگشت این مقادیر به حالت طبیعی ممکن است یک سال یا بیشتر به زمان نیاز داشته باشد.
