در این مقاله به زخم دست و نحوه ترمیم و درمان آن خواهیم پرداخت. تعداد زیادی از افرادی که به اورژانس‌های ارتوپدی مراجعه می‌کنند، بیمارانی هستند که دستشان به دلیل برخورد با اشیاء تیز و برنده شده است. آسیب‌های دست بسیار حائز اهمیت هستند و نباید به سادگی نادیده گرفته شوند.
باید به خاطر داشت که حتی زخم‌های کوچک ترین تیزه‌ها هم می‌توانند به عمق نفوذ کرده و به تاندون‌ها یا اعصاب آسیب برسانند. بنابراین هر گونه زخمی در دست باید به پزشک نشان داده شود.
اهمیت زخم دست
متأسفانه، بسیاری از افراد اهمیت زخم دست خود را نادیده می‌گیرند و بعد از گذشت مدتی متوجه می‌شوند که انگشتان دستشان به درستی کار نمی‌کنند. این تاخیر حتی چند روزه می‌تواند به آسیب‌های جدی‌تری منجر شود و تأثیرات منفی بر نتیجه درمان داشته باشد.
نکته دیگری که بسیار مهم است، این است که در درمان آسیب‌های دست، قدرت تصمیم‌گیری اشتباهی پایین است. در واقعیت، درمان اولیه باید بهترین درمان باشد، و اگر توسط فردی کم تجربه انجام شود، ممکن است در آینده نتوان مشکلات را بهبود داد. بنابراین، سعی کنید در اولین مراجعه خود به پزشک معتمد و متخصص مراجعه کنید تا از بهترین درمان برخوردار شوید.
پزشک در مواجهه با این نوع آسیب‌ها ابتدا تلاش می‌کند تا وسعت آسیب‌ها را تشخیص دهد. او بررسی می‌کند که آیا زخم تنها به پوست محدود است یا به تاندون، عصب، رگ، استخوان و سایر بافت‌های حیاتی نیز آسیب وارد کرده است یا خیر. برخی اوقات این تشخیص با معاینه بیمار ممکن است انجام شود، اما در برخی موارد، تشخیص قطعی نیاز به انجام جراحی دارد.
در جراحی، دست بیمار به طور کامل بی‌حس می‌شود یا بیمار به طور کامل بیهوش می‌شود. سپس پس از شستشوی کامل زخم با استفاده از سرم و مایعات ضد عفونی کننده مخصوص، پزشک معالج لبه‌های زخم پوستی را بیشتر باز کرده و عمق زخم را بررسی می‌کند. اگر هر یک از عناصر داخلی دست دچار آسیب شده باشند، در همان مرحله آنها را ترمیم می‌کند.
مطالعه پیشنهادی: علت سوزن سوزن شدن بدن به طور بخشی یا کل چیست؟
پزشک در ابتدا مواد خارجی و بافت‌های مرده را از زخم تخلیه می‌کند (این کار به نام دبریدمان معروف است) و سپس در صورت شکستگی استخوان‌ها، سعی می‌کند تا آنها را با استفاده از پین یا پیچ فیکس کند.
در صورت پاره شدن تاندون‌ها، او آنها را ترمیم کرده و در صورت پاره شدن عصب‌ها، تلاش می‌کند تا آنها را ترمیم نماید. رگ‌هایی که پاره شده‌اند معمولاً بدون ایجاد مشکلات برای بیمار می‌توانند مجدداً به هم بپیوندند، اما در بعضی موارد نیاز به ترمیم آنها نیز وجود دارد.
کپسول مفصلی، لیگامان‌ها و دیگر بافت‌های آسیب دیده نیز ترمیم می‌شوند و سپس در مرحله نهایی، پوست نیز ترمیم می‌گردد. گاهی اوقات ممکن است قسمتی از پوست کنده شده به اندازه کافی برای بستن زخم در دسترس نباشد. در این موارد، از پروسه پیوند پوست بهره می‌برند.
تمیز بودن زخم دست مهم است
تمامی فرآیندهای بازسازی که ذکر شد، تنها در صورتی قابل انجام است که زخم دست تمیز و بی‌عفونت باشد. اگر زخم دست آلوده و کثیف باشد، پزشک معالج بلافاصله بعد از دبریدمان، تنها به ترمیم استخوان‌های شکسته شده می‌پردازد و در صورت نیاز، رگ‌های آسیب دیده را ترمیم کرده و زخم دست را می‌بندد. سپس در مراحل بعد و با تأخیر، به ترمیم بافت‌های دیگر می‌پردازد. هدف اصلی از این رویکرد، پیشگیری از بروز عفونت و حفظ بهبودی عملکرد دست است.
پس از جراحی دست بیمار، زمانی طولانی‌تری در آتل قرار می‌گیرد تا جلوی ورم گرفتن دست بگیرد. به بیمار تا چند روز بعد از جراحی آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود تا از بروز عفونت در زخم پیشگیری شود. همچنین، در صورت لزوم، سرم یا واکسن ضد کزاز نیز به بیمار تزریق می‌شود. پس از گذشت زمان مورد نیاز، بیمار باید تحت نظر پزشک و فیزیوتراپیست متخصص، تمرینات انگشتان دست را انجام دهد تا عملکرد دست به حالت قبل از آسیب بازگردانده شود.
