آرتریت چیست؟ علل، علائم، تشخیص و درمان

آرتریت بیش از 100 بیماری را توصیف می کند که شامل التهاب و آسیب در مفاصل، بافت های اطراف مفصل و سایر بافت های همبند است. استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و آرتریت پسوریاتیک سه نوع از آرتریت هستند.

شایع ترین شکل آرتریت، آرتروز است. سایر بیماری های رایج روماتیسمی آرتریت شامل نقرس و آرتریت روماتوئید (RA) است.

آرتریت چیست

آرتریت 58.5 میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد که برابر با 1 نفر از هر 4 نفر است. در بین بزرگسالان 65 ساله یا بالاتر شایع تر است. با این حال، می تواند افراد در هر سنی، از جمله کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.

این مقاله انواع مختلف آرتریت، علل آن و درمان های احتمالی را مورد بحث قرار می دهد.

آرتریت چیست؟

آرتریت (arthritis) به بیش از 100 بیماری و شرایط روماتیسمی اطلاق می شود که مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهند. این شرایط معمولاً شامل درد، سفتی و تورم در داخل و اطراف یک یا چند مفصل است.

کلمه “آرتریت” به معنای “التهاب مفاصل” است. با این حال، التهاب ممکن است بر تاندون‌ها و رباط‌های اطراف مفصل نیز تأثیر بگذارد. علائم می تواند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شود و ممکن است توانایی فرد را برای انجام کارهای روزمره مختل کند.

انواع آرتریت

بیش از 100 نوع آرتریت وجود دارد. به طور کلی، آرتریت را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد:

آرتریت التهابی

التهاب بخشی طبیعی از روند بهبودی بدن است. به عنوان یک دفاع در برابر ویروس ها و باکتری ها یا به عنوان پاسخی به آسیب هایی مانند سوختگی رخ می دهد. با این حال، با آرتریت التهابی، التهاب بدون دلیل ظاهری در افراد رخ می دهد.

آرتریت التهابی با التهاب مضری مشخص می شود که به عنوان یک واکنش طبیعی به آسیب یا عفونت رخ نمی دهد. این نوع التهاب مفید نیست و در عوض باعث آسیب به مفاصل آسیب دیده و در نتیجه درد، سفتی و تورم می شود.

آرتریت التهابی می تواند چندین مفصل را تحت تاثیر قرار دهد و التهاب می تواند به سطح مفاصل و همچنین استخوان زیرین آسیب برساند.

نمونه هایی از آرتریت التهابی عبارتند از:

  • RA
  • آرتریت واکنشی
  • اسپوندیلیت آنکیلوزان
  • آرتریت پسوریاتیک

آرتریت دژنراتیو یا مکانیکی

آرتریت دژنراتیو یا مکانیکی به گروهی از شرایط اطلاق می شود که عمدتاً شامل آسیب به غضروفی است که انتهای استخوان ها را می پوشاند.

وظیفه اصلی غضروف صاف و لغزنده کمک به سر خوردن مفاصل و حرکت نرم آن است. این نوع آرتریت باعث نازک شدن و خشن شدن غضروف می شود.

برای جبران از دست دادن غضروف و تغییرات در عملکرد مفصل، بدن شروع به بازسازی استخوان در تلاش برای بازگرداندن ثبات می کند. این می تواند باعث رشد استخوان های نامطلوب به نام استئوفیت شود. مفصل ممکن است بدشکل شود. این وضعیت معمولاً آرتروز نامیده می شود.

آرتروز همچنین می تواند ناشی از آسیب قبلی به مفصل مانند شکستگی یا التهاب قبلی در مفصل باشد.

بیماری بافت همبند (CTD)

بافت های همبند دیگر بافت ها و اندام های بدن را پشتیبانی می کنند، به یکدیگر متصل می شوند یا از هم جدا می شوند. آنها شامل تاندون ها، رباط ها و غضروف هستند.

CTD شامل درد و التهاب مفاصل است. التهاب ممکن است در سایر بافت ها از جمله پوست، ماهیچه ها، ریه ها و کلیه ها نیز رخ دهد. این می تواند علاوه بر مفاصل دردناک، علائم مختلفی را به همراه داشته باشد و ممکن است نیاز به مشاوره با تعدادی متخصص مختلف داشته باشد.

نمونه هایی از CTD عبارتند از:

  • SLE یا لوپوس
  • اسکلرودرمی یا اسکلروز سیستمیک
  • درماتومیوزیت
  • شوگرن

آرتریت عفونی

یک باکتری، ویروس یا قارچی که وارد مفصل می شود گاهی اوقات می تواند باعث التهاب شود.

ارگانیسم هایی که می توانند مفاصل را آلوده کنند عبارتند از:

  • سالمونلا و شیگلا که از طریق مسمومیت غذایی یا آلودگی پخش می شوند
  • کلامیدیا و سوزاک، که بیماری های مقاربتی هستند (STD)
  • هپاتیت C، که یک عفونت منتقل شده از خون است که ممکن است از طریق سوزن های مشترک یا تزریق خون منتقل شود.

پزشک می تواند عفونت مفصل را با آنتی بیوتیک یا سایر داروهای ضد میکروبی درمان کند. با این حال، آرتریت گاهی اوقات می تواند مزمن شود و اگر عفونت برای مدتی ادامه داشته باشد، آسیب مفاصل ممکن است غیر قابل برگشت باشد.

آرتریت متابولیک

اسید اوریک یک ماده شیمیایی است که وقتی بدن موادی به نام پورین را تجزیه می کند ایجاد می شود. پورین ها در سلول های انسان و چندین غذا یافت می شوند.

بیشتر اسید اوریک در خون حل می شود و به کلیه ها می رود. از آنجا با ادرار از بدن خارج می شود. برخی از افراد سطح اسید اوریک بالایی دارند زیرا یا به طور طبیعی بیش از نیاز خود تولید می کنند یا بدن آنها نمی تواند به سرعت اسید اوریک را پاک کند.

اسید اوریک در برخی افراد تجمع یافته و انباشته می شود و کریستال های سوزنی مانندی را در مفصل تشکیل می دهد که منجر به بروز ناگهانی درد شدید مفاصل یا حمله نقرس می شود.

نقرس می تواند در دوره های مختلف ظاهر شود یا از بین برود یا اگر سطح اسید اوریک کاهش نیابد، مزمن شود.

معمولاً یک مفصل یا تعداد کمی از مفاصل مانند شست پا و دست ها را درگیر می کند. معمولاً اندام ها را درگیر می کند. یک نظریه این است که کریستال های اسید اوریک در مفاصل سردتر و دور از گرمای اصلی بدن تشکیل می شوند.

برخی از انواع رایج‌تر آرتریت در زیر مورد بحث قرار گرفته‌اند.

آرتریت دوران کودکی

این می تواند به تعدادی از انواع آرتریت اشاره داشته باشد. آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان (JIA)، همچنین به عنوان آرتریت روماتوئید نوجوانان (JRA) شناخته می شود، که شایع ترین نوع است.

آرتریت در دوران کودکی می تواند باعث آسیب دائمی به مفاصل شود و هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. با این حال، بهبودی ممکن است، در این مدت بیماری غیر فعال باقی می ماند.

ممکن است به دلیل مشکلات سیستم ایمنی باشد.

آرتریت سپتیک

آرتریت سپتیک التهاب مفصلی است که در نتیجه عفونت باکتریایی یا قارچی ایجاد می شود. معمولاً زانو و لگن را درگیر می کند. معمولاً 2 تا 6 نفر در هر 100000 نفر را مبتلا می کند.

زمانی که باکتری ها یا سایر میکروارگانیسم های بیماری زا از طریق خون به مفصل گسترش می یابند، یا زمانی که مفصل به طور مستقیم با یک میکروارگانیسم از طریق جراحت یا جراحی آلوده می شود، ایجاد می شود.

باکتری هایی مانند استافیلوکوک، استرپتوکوک یا نایسریا گونوره باعث بیشتر موارد آرتریت سپتیک حاد می شوند. ارگانیسم هایی مانند مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و کاندیدا آلبیکنس باعث آرتریت سپتیک مزمن می شوند. این کمتر از آرتریت سپتیک حاد است.

شرایط زیر خطر ابتلا به آرتریت سپتیک را افزایش می دهد:

  • بیماری یا آسیب مفصلی موجود
  • ایمپلنت های مفصل مصنوعی
  • عفونت باکتریایی در سایر نقاط بدن
  • وجود باکتری در خون
  • بیماری یا بیماری مزمن (مانند دیابت، RA، و بیماری سلول داسی شکل)
  • مصرف داخل وریدی (IV) یا تزریقی
  • داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند
  • آسیب اخیر مفصل
  • آرتروسکوپی مفاصل اخیر یا جراحی های دیگر
  • شرایطی مانند HIV که ایمنی را تضعیف می کند
  • دیابت
  • سن بالاتر

آرتریت سپتیک یک اورژانس روماتولوژیک است زیرا می تواند منجر به تخریب سریع مفصل شود. می تواند کشنده باشد.

علائم آرتریت

علائم آرتریت ظاهر می شوند و نحوه ظاهر شدن آنها بسته به نوع آن بسیار متفاوت است.

آنها می توانند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شوند. از آنجایی که آرتریت اغلب یک بیماری مزمن است، علائم ممکن است ظاهر شوند و از بین بروند، یا در طول زمان باقی بمانند.

با این حال، هر کسی که هر یک از چهار علامت هشدار دهنده کلیدی زیر را تجربه می کند باید به پزشک مراجعه کند.

  1. درد: درد ناشی از آرتریت می تواند ثابت باشد یا ممکن است بیاید و برود. ممکن است فقط یک قسمت را تحت تاثیر قرار دهد یا در بسیاری از قسمت های بدن احساس شود.
  2. تورم: در برخی از انواع آرتریت، پوست روی مفصل آسیب دیده قرمز و متورم می شود و در لمس احساس گرما می کند.
  3. سفتی: سفتی یک علامت معمولی است. در برخی از انواع، این به احتمال زیاد هنگام بیدار شدن از خواب در صبح، پس از نشستن پشت میز، یا پس از نشستن طولانی مدت در ماشین است. در سایر انواع، سفتی ممکن است پس از ورزش رخ دهد یا ممکن است مداوم باشد.
  4. مشکل در حرکت مفصل: اگر حرکت دادن مفصل یا بلند شدن از روی صندلی سخت یا دردناک است، این می تواند نشان دهنده آرتریت یا مشکل مفصل دیگری باشد.

علاوه بر این علائم کلی، انواع خاصی از آرتریت ممکن است علائم منحصر به فرد خود را ایجاد کنند. به عنوان مثال، RA نوجوانان می تواند باعث مشکلات چشمی، از جمله یووئیت، iridocyclitis یا مشکل در عنبیه شود.

آرتریت سپتیک اغلب باعث تب و درد مفاصل شدید می شود. در صورت پیشرفت به سپسیس می تواند به یک وضعیت اورژانسی تبدیل شود.

علل آرتریت

هیچ علت واحدی برای همه انواع آرتریت وجود ندارد. علت یا علل بسته به نوع یا شکل آرتریت متفاوت است.

علل احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • آسیبی که می تواند منجر به آرتریت دژنراتیو شود
  • متابولیسم غیر طبیعی، که می تواند باعث نقرس و بیماری رسوب کلسیم پیروفسفات (CPPD) شود.
  • یک وراثت ژنتیکی که می تواند منجر به ایجاد آرتروز شود
  • عفونتی مانند بیماری لایم که می تواند علائم آرتریت را ایجاد کند
  • یک اختلال عملکرد سیستم ایمنی، مانند نوعی که باعث RA و لوپوس می شود

بیشتر انواع آرتریت با ترکیبی از عوامل مرتبط هستند. با این حال، برخی از آنها هیچ دلیل آشکاری ندارند و به نظر می رسد در ظهور آنها غیرقابل پیش بینی باشد.

آیا باید به پزشک مراجعه کنم؟

این امری عادی است که هر از گاهی در عضلات و مفاصل خود درد داشته باشید. این ممکن است به ویژه اگر در فعالیت‌های بدنی غیرمعمول یا شدید شرکت کنید، صادق باشد.

بنابراین، چگونه می توانید تفاوت بین علائم اولیه آرتریت و درد و سفتی طبیعی را تشخیص دهید؟ و چگونه می دانید که چه زمانی باید در مورد علائم خود به پزشک مراجعه کنید؟

اگر تورم یا سفتی دارید که نمی توانید توضیح دهید و ظرف چند روز از بین نمی رود، یا اگر لمس مفاصلتان دردناک شد، باید به پزشک مراجعه کنید. هر چه زودتر تشخیص داده شود و نوع درمان مناسب را شروع کنید، نتیجه بهتری خواهید داشت.

در اینجا موارد دیگری وجود دارد که باید در مورد آنها فکر کنید که ممکن است به شما در تصمیم گیری در مورد نیاز به مراجعه به پزشک کمک کند:

تداوم علائم

  • درد چگونه و از چه زمانی شروع شد؟
  • اگر درد بعد از ورزش یا فعالیت غیرمعمول ایجاد شد، ممکن است کمی در آن زیاده روی کرده باشید و درد باید ظرف چند روز کاهش یابد.
  • اگر درد به آسیب مرتبط نیست یا اگر درد از بین نمی رود، به پزشک مراجعه کنید.

تورم مفاصل

  • اگر مفصل متورم شد و با آسیب مرتبط نبود، باید به پزشک مراجعه کنید.
  • این امر به ویژه در صورتی مهم است که شما نیز ناخوش باشید یا تب دارید، یا اگر مفصل قرمز و گرم است.

تاثیرات بر زندگی روزمره شما

  • اگر به دلیل درد مفاصل یا عضله قادر به انجام کارهای روزمره نیستید، به پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مرتبط مراجعه کنید.
  • اگر چیز سنگینی بلند کرده اید و کمرتان آسیب دیده است، می توانید مقداری مسکن مصرف کنید، محل آسیب را مقداری با حوله ای گرم بمالید و سعی کنید فعال بمانید. اگر درد بعد از چند هفته کاهش نیابد، به پزشک مراجعه کنید.

اگر علائم جدیدی مشاهده کردید یا با داروهایی که مصرف می کنید مشکل دارید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.

اگر قرار ملاقاتی با پزشک دارید، برای اینکه مطمئن شوید که بیشترین بهره را از آن می‌برید، می‌توانید فهرستی از سؤالات را با خود داشته باشید و در حین بحث آنها را علامت بزنید.

شما همچنین می توانید یک دفترچه یادداشت علائم با جزئیات در مورد احساس خود در بین قرارها تهیه کنید. برخی از افراد متوجه می شوند که همراهی یک دوست یا خویشاوند با آنها در یک قرار ملاقات می تواند حمایت کند و اطمینان حاصل کنند که تمام نکات مهم مورد بحث قرار می گیرد.

سایر شرایطی که علائم مشابه آرتریت دارند

تعدادی از شرایط دیگر وجود دارد که می تواند باعث درد و احتمالاً تورم در مفاصل و اطراف آن شود.

لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است. سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم بدن حمله می کند.

علائم لوپوس می تواند زیاد باشد. ممکن است قلب، ریه ها و سایر اندام های بدن تحت تأثیر قرار گیرند.

درد و تورم مفاصل در لوپوس، به ویژه در مفاصل کوچک دست و پا، شایع است. درد مفاصل در لوپوس می تواند از یک مفصل به مفصل دیگر منتقل شود.

تشخیص لوپوس ممکن است دشوار باشد، زیرا می تواند علائم مختلفی را ایجاد کند که اغلب مانند سایر بیماری ها ظاهر می شوند.

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا یک بیماری طولانی مدت است که می تواند باعث درد و حساسیت در سراسر بدن شود.

علائم می تواند شبیه به آرتریت باشد. با این حال، علائم عمدتا در عضلات به جای مفاصل است.

شایع ترین علائم فیبرومیالژیا عبارتند از:

  • درد گسترده
  • مشکل خواب
  • وقتی می‌خوابید، می‌تواند طراوت‌بخش باشد
  • خستگی
  • سردرد
  • مشکل در تمرکز
  • حافظه ضعیف

اگر فیبرومیالژیا دارید، احتمالاً به درد یا فشار فیزیکی بسیار حساس هستید.

پلیمیالژیا روماتیکا (PMR)

هدف درمان آرتریت کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب مفاصل و بهبود یا حفظ عملکرد و کیفیت زندگی است. طیف وسیعی از داروها و استراتژی های سبک زندگی می تواند به دستیابی به این امر کمک کند و از مفاصل در برابر آسیب بیشتر محافظت کند.

پلیمیالژیا روماتیکا (PMR) وضعیتی است که عضلات دردناک و سفت را درگیر می کند. باسن، شانه ها و ران ها معمولا تحت تاثیر قرار می گیرند.

بلند کردن هر دو دست بالای سر می تواند دردناک و دشوار باشد. درد و سفتی اغلب صبح ها بدتر می شود. علائم دیگر عبارتند از احساس عمومی ناخوشی و خستگی.

بیشتر افراد بالای 70 سال را مبتلا می کند.

برخی از افراد مبتلا به پلی میالژی روماتیکا دچار بیماری به نام آرتریت سلول غول پیکر (GCA) می شوند. این امر بر رگ های خونی سر تأثیر می گذارد و می تواند منجر به علائم درد و حساسیت در اطراف سر شود.

آرتریت سلول غول پیکر همچنین می تواند باعث درد در زبان یا فک هنگام جویدن و در موارد نادر مشکلات بینایی یا حتی از دست دادن بینایی شود. اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید، مهم است که فورا به پزشک مراجعه کنید. در صورت عدم درمان، آرتریت سلول غول پیکر می تواند منجر به آسیب دائمی به بینایی، حتی نابینایی شود.

هم پلی میالژی روماتیکا و هم آرتریت سلول غول پیکر را می توان به طور موثر با استروئیدها، معمولاً قرص ها، درمان کرد.

کمر درد

کمر درد یک مشکل رایج است که بسیاری از ما را تحت تاثیر قرار می دهد. معمولاً ناشی از یک کشیدگی ساده ماهیچه یا رباط است و معمولاً به دلیل یک مشکل جدی نیست. حتی ممکن است دلیل خاصی وجود نداشته باشد.

کمردرد معمولاً ظرف چند هفته از بین می رود.

فعال ماندن در حین مصرف مسکن اغلب بهترین کاری است که می توانید انجام دهید.

تاندونوپاتی

تاندونوپاتی وضعیتی است که در آن تاندون ها، طناب های قوی که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند، دردناک هستند.

قسمت آسیب دیده بدن ممکن است داغ، متورم و قرمز باشد. این می تواند حرکت آن قسمت از بدن را دشوار کند.

این می تواند ناشی از استفاده بیش از حد از آن قسمت از بدن باشد. توقف یا تغییر فعالیتی که باعث ایجاد مشکل شده ممکن است اولین قدم برای بهبود باشد.

فعال ماندن به طور کلی و مصرف داروهای مسکن نیز می تواند کمک کننده باشد.

استفاده از کیسه یخ، می تواند درد و تورم را کاهش دهد.

مدیریت علائم

علاوه بر درمان های پزشکی، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کمک به مدیریت آرتریت خود انجام دهید.

اگر آرتریت دارید، ممکن است همیشه تمایلی به ورزش نداشته باشید. و ممکن است نگران باشید که ورزش درد یا وضعیت شما را بدتر کند.

با این حال، ورزش می تواند علائمی مانند درد و تورم را بهتر کند. چند دلیل برای این وجود دارد:

  • عضلات شما قوی تر خواهند شد. این امر باعث پشتیبانی بهتر مفصل می شود.
  • مفاصل شما انعطاف پذیر می شوند و احتمال سفت شدن آنها کمتر است.
  • مفاصل شما قادر خواهند بود دامنه حرکتی خود را حفظ کنند.
  • ورزش سلامت کلی و تناسب اندام شما را بهبود می بخشد و می تواند به شما در حفظ وزن سالم کمک کند.
  • ورزش منجر به ترشح مواد شیمیایی به نام اندورفین در بدن می شود. اینها مسکن هایی هستند که به طور طبیعی توسط بدن تولید می شوند. رهاسازی آنها در خون از طریق ورزش می تواند احساس خوبی در شما ایجاد کند.
  • ورزش منظم می تواند به شما کمک کند خواب خوبی داشته باشید، که می تواند به ترمیم بدن کمک کند.

نوع ورزش

مردم معمولاً متوجه می شوند که ورزش بهترین است. شنا، دوچرخه سواری، پیاده روی سریع، یوگا، تای چی و پیلاتس همگی نمونه هایی از ورزش هایی هستند که به افراد مبتلا به آرتروز کمک کرده اند. خوب است چیزی را پیدا کنید که از آن لذت می برید تا به انجام آن ادامه دهید.

ممکن است هنگام ورزش کمی احساس ناراحتی و گاهی درد داشته باشید. این احساس طبیعی است و باید چند دقیقه بعد از اتمام کار آرام شود. این نشانه این نیست که شما به خودتان صدمه می زنید. ورزش به کاهش درد کمک می کند و می تواند به شما در مدیریت بهتر آرتریت کمک کند.

در حالی که می توانید به خودتان فشار بیاورید و ورزش های شدید انجام دهید، مهم است که در آن زیاده روی نکنید. اگر در حین یا بعد از فعالیت خود دردی دارید که نمی توانید با آن کنار بیایید، باید به پزشک مراجعه کنید. نکته کلیدی این است که به آرامی شروع کنید و به تدریج میزان انجام آن را افزایش دهید.

ورزش منظم نیز بخش مهمی از حفظ وزن سالم است. این باعث بهبود علائم شما می شود زیرا فشار را از روی مفاصل کاهش می دهد. اضافه وزن می تواند باعث شود فرد در بدن خود دچار التهاب شود.

بهترین راه برای کاهش وزن داشتن یک رژیم غذایی سالم، کم چرب، کم قند و متعادل است. اطمینان حاصل کنید که مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه میل می کنید، آب زیادی بنوشید و به طور منظم ورزش کنید. اگر کالری بیشتری نسبت به مصرف روزانه خود بسوزانید، وزن کم خواهید کرد.

اگر همیشه مشکل دارید و برای ادامه فعالیت به حمایت یا انگیزه نیاز دارید، به پزشک عمومی یا فیزیوتراپ مراجعه کنید.

اگر توانایی مالی دارید، گزینه دیگر این است که جلسات منظمی را با یک مربی تناسب اندام شخصی در باشگاه داشته باشید. اگر بتوانید فردی را بیابید که برای مربی شخصی سطح دو یا بالاتر آموزش دیده باشد، آنها می توانند در مورد بهترین تمرینات به شما توصیه کنند و می توانند پیشرفت شما را زیر نظر بگیرند. مطمئن شوید که وضعیت خود را به آنها می گویید.

درمان آرتریت

هدف درمان آرتریت کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب مفاصل و بهبود یا حفظ عملکرد و کیفیت زندگی است. طیف وسیعی از داروها و استراتژی های سبک زندگی می تواند به دستیابی به این امر کمک کند و از مفاصل در برابر آسیب بیشتر محافظت کند.

درمان دقیق بستگی به نوع آرتریتی دارد که فرد به آن مبتلا می شود. ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دارو

داروها به نوع آرتریت بستگی دارد. داروهای رایج مورد استفاده عبارتند از:

  • مسکن ها: درد را کاهش می دهند. با این حال، آنها هیچ تاثیری بر التهاب ندارند. به عنوان مثال می توان به استامینوفن (تیلنول) و ترامادول (اولترام) اشاره کرد.
  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): این داروها هم درد و هم التهاب را کاهش می دهند. NSAID ها شامل ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) و ناپروکسن سدیم (Aleve) هستند. برخی از NSAID ها به صورت کرم، ژل یا چسب در دسترس هستند که می توانند روی مفاصل خاصی اعمال شوند.
  • مواد ضد تحریک: برخی از کرم ها و پمادها حاوی منتول یا کپسایسین هستند. مالیدن آنها روی پوست روی مفصل دردناک می تواند سیگنال های درد از مفصل را تعدیل کند و درد را کاهش دهد.
  • داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): اینها برای درمان RA استفاده می شوند. DMARDها سیستم ایمنی را از حمله به مفاصل کند یا متوقف می کنند. به عنوان مثال می توان به متوترکسات (Trexall) و هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) اشاره کرد.
  • داروهای بیولوژیک: اینها داروهای مهندسی ژنتیکی هستند که مولکول های پروتئینی مختلفی را که در پاسخ ایمنی نقش دارند، هدف قرار می دهند. به عنوان مثال می توان به اتانرسپت (Enbrel) و اینفلیکسیماب (Remicade) اشاره کرد.
  • کورتیکواستروئیدها: پردنیزون و کورتیزون التهاب را کاهش می دهند و سیستم ایمنی را سرکوب می کنند.

درمان های طبیعی

یک رژیم غذایی سالم و متعادل، همراه با ورزش مناسب و اجتناب از سیگار کشیدن و نوشیدن الکل می تواند به افراد مبتلا به آرتریت کمک کند تا سلامت کلی خود را حفظ کنند و شدت علائم را کاهش دهند.

رژیم غذایی

خوردن برخی از انواع غذا ممکن است به کاهش التهاب کمک کند.

غذاهای زیر که در رژیم غذایی مدیترانه ای یافت می شوند، می توانند بسیاری از مواد مغذی را فراهم کنند که برای سلامت مفاصل مفید هستند و می توانند به تسکین التهاب مفاصل کمک کنند.

  • ماهی
  • آجیل و دانه ها
  • میوه ها و سبزیجات
  • لوبیا
  • روغن زیتون
  • غلات کامل

از سوی دیگر، افرادی که مبتلا به آرتریت هستند باید از خوردن غذاهای فرآوری شده، غذاهای حاوی قند اضافه شده و کربوهیدرات های تصفیه شده خودداری کنند یا آن را محدود کنند. این غذاها ممکن است در واقع التهاب آرتریت را بدتر کنند.

فیزیوتراپی و ورزش

پزشکان اغلب یک دوره فیزیوتراپی را برای کمک به بیماران مبتلا به آرتریت برای غلبه بر برخی از چالش‌ها و کاهش محدودیت‌های حرکتی توصیه می‌کنند.

اشکال فیزیوتراپی که ممکن است توصیه شود عبارتند از:

  • فیزیوتراپی: تمرینات خاص متناسب با شرایط و نیازهای فردی، گاهی اوقات با درمان های تسکین دهنده درد مانند یخ یا کیسه های داغ و ماساژ ترکیب می شود.
  • کاردرمانی: توصیه های عملی در مورد مدیریت کارهای روزمره، انتخاب وسایل کمکی و تجهیزات تخصصی، محافظت از مفاصل از آسیب بیشتر و مدیریت خستگی

علاوه بر این، اگرچه افراد مبتلا به آرتریت ممکن است در اولین شروع ورزش، درد کوتاه مدتی را تجربه کنند، ادامه فعالیت بدنی می تواند به طور موثر علائم طولانی مدت را کاهش دهد.

افراد مبتلا به ورم مفاصل می توانند به تنهایی یا با دوستان خود در فعالیت بدنی دوستانه مشترک شرکت کنند. از آنجایی که بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت شرایط دیگری مانند بیماری قلبی دارند، انتخاب فعالیت های مناسب بسیار مهم است.

فعالیت‌های بدنی دوستانه مشترک که برای بزرگسالان مبتلا به آرتریت و بیماری قلبی مناسب است عبارتند از:

  • پیاده روی
  • شنا كردن
  • دوچرخه سواري

یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند به شما کمک کند تا راه هایی برای داشتن یک سبک زندگی سالم و کیفیت زندگی بهتر پیدا کنید.

داروهای گیاهی

چندین درمان طبیعی برای انواع مختلف آرتریت پیشنهاد شده است. تحقیقات نشان داده است که برخی از مکمل های گیاهی ممکن است بتوانند مقداری درد و التهاب را تسکین دهند یا به کاهش نیاز به مصرف داروهای ضد درد کمک کنند. این شامل:

  • پنجه شیطان
  • بوسولیا
  • بابونه
  • زردچوبه
  • زنجبیل

با این حال، هر کسی که در نظر دارد از داروهای طبیعی برای هر نوع آرتریت استفاده کند، باید ابتدا با پزشک صحبت کند.

عمل جراحی

بسته به نوع آرتریت فرد، ممکن است درمان های جراحی متفاوتی روی مفاصل آسیب دیده لازم باشد. ممکن است به درجه علائم فرد و اینکه آیا درمان های دیگر موفقیت آمیز بوده اند یا خیر بستگی دارد.

گزینه های جراحی برای آرتریت عبارتند از:

  • سینووکتومی
  • تعویض کامل مفصل (TJR)
  • استئوتومی
  • همجوشی مفصل

خلاصه

بیش از 100 نوع آرتریت وجود دارد.

برخی از انواع مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی ایجاد می شوند و اندام های متعددی را تحت تاثیر قرار می دهند. انواع دیگر در اثر دژنراسیون فیزیکی در مفاصل خاص ایجاد می شود.

عوامل موثر در ایجاد آرتریت عبارتند از:

  • صدمه
  • متابولیسم غیر طبیعی
  • آرایش ژنتیکی
  • عفونت ها
  • اختلال در عملکرد سیستم ایمنی

پزشک می تواند به فرد کمک کند تا تشخیص دهد که آیا آرتریت دارد یا خیر و بهترین روش درمانی برای آن ها چیست. درمان ها می تواند شامل داروها و تغییر سبک زندگی باشد. در برخی موارد ممکن است فرد نیاز به جراحی داشته باشد.

پرسش های متداول

آرتریت چیست؟

آرتریت بیش از 100 بیماری را توصیف می کند که شامل التهاب و آسیب در مفاصل، بافت های اطراف مفصل و سایر بافت های همبند است. استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و آرتریت پسوریاتیک سه نوع از آرتریت هستند.

درمان آرتریت چگونه است؟

هدف درمان آرتریت کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب مفاصل و بهبود یا حفظ عملکرد و کیفیت زندگی است. طیف وسیعی از داروها و استراتژی های سبک زندگی می تواند به دستیابی به این امر کمک کند و از مفاصل در برابر آسیب بیشتر محافظت کند. درمان دقیق بستگی به نوع آرتریتی دارد که فرد به آن مبتلا می شود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا